عیسی حکمتی

هدف پژوهش حاضر بررسی کارایی درمان پذیرش و تعهد بر سازگاری زناشویی زوجین آشفته بود. بدین منظور در قالب طرح تک آزمودنی 3 زوج از بین زوجین آشفته مراجعه کننده به کلینک های روانشناختی و مشاوره شهر میاندوآب در نیمه اول سال 1397 به صورت هدفمند و بر اساس ملاکهای پژوهش انتخاب شدند. برای تعیین آشفتگی روابط زوجین علاوه بر مصاحبه بالینی از پرسشنامه DAS استفاده شده است و زوجینی که نمره حداقل یکی از آنها، زیر 100 بود به عنوان زوج آشفته انتخاب شدند و در صورت داشتن رضایت وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سازگاری زن و شوهر (DAS) استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها و ارزیابی کارآیی از شاخص درصد داده های ناهمپوش (PND)، اندازه اثر (d)، تفاوت استاندارد میانگین(SMD)و تحلیل دیداری استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که درمان پذیرش و تعهد در بهبود سازگاری زناشویی زوجین آشفته موثر بوده و طی فرآیند درمان توانسته سازگاری زناشویی زوجین را افزایش دهد؛ از این رو می توان نتیجه گیری کرد که درمان پذیرش و تعهد برای بهبود سازگاری زناشویی مداخله کارآمدی است.