پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی سوگیری خوشبینی و ریسک پذیری در رابطه با مشکلات بین فردی و استعداد اعتیاد دانشجویان دانشگاه مراغه اجر اشد. روش: روش پژوهش توصیفی و همبستگی بوده و نمونه 345 نفر از دانشجویان به صورت نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای انتخاب و به پرسش نامه های سو گیری خوشبینی، روابط میان فردی، خطر پذیری و استعداد اعتیاد پاسخ دادند. یافته ها: یافته ها، حاکی از وجود رابطه بین استعداد اعتیاد با ریسک پذیری و مشکلات بین فردی و بین ریسک پذیری و مشکلات بین فردی است، ولی بین سو گیری خوشبینی با استعداد اعتیاد، مشکلات بین فردی رابطه ای وجود ندارد. نتیجه گیری: با توجّه به نتایج متخصصین حوزه اعتیاد قادر خواهند بود با تنظیم روابط بین فردی و ریسک پذیری متغیّر استعداد اعتیاد را کنترل کنند و با کاهش عامل مشکلات بین فردی گرایش به ریسک پذیری را هم کاهش دهند.
