افت محصول یا ریزش آن در واحدهای مختلف کمباین یکی از مشکلات مرتبط با برداشت مکانیزه گندم می باشد. از آنجایی که درصد بالای افت دانه در قسمت هد کمباین رخ می دهد، هدف این تحقیق ارائه سرعت پیشروی و ارتفاع برش بهینه برای برداشت گندم دیم در اراضی منطقه مراغه بوده است. بدین منظور آزمایش اسپیلت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی برای ارزیابی میزان تلفات هد کمباین جان دیر 955 طرح ریزی شد. ارتفاع برش در 3 سطح (15، 20 و 25 سانتی متر) به عنوان فاکتور اصلی و سرعت پیشروی در 3 سطح (3، 5 و 7 کیلومتر در ساعت) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. آزمایش ها در اراضی گندم دیم رقم سرداری در شهرستان مراغه با سه تکرار انجام گرفت. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که اثر کلیه سطوح ارتفاع برش بر روی میزان ریزش دانه معنی دار بوده است و کمترین مقدار ریزش در ارتفاع 15 سانتی متر برابر 99/2 درصد اندازه گیری شد. میزان ریزش در سرعت های پیشروی 3 و 5 کیلومتردر ساعت به ترتیب 52/4 و 09/5 درصد بود که از نظر آماری اختلاف معنی داری نداشت ولی با توجه به ظرفیت بالای مزرعه ای در سرعت 5 کیلومتردر ساعت، این سرعت برای کار برداشت توصیه می شود.
