بررسی احتمالاتی سازه ها یکی از روش های مناسب جهت در نظر گرفتن اثرات عدم قطعیت در تحلیل سازه ها است. نمودارهای شکنندگی یکی از مؤثرترین روش های بررسی و ارزیابی احتمالاتی سازه ها هستند. روش تحلیل دینامیکی افزایشی (IDA) یکی از متداول ترین روش های تحلیلی برای ترسیم نمودار های شکنندگی است. در این پژوهش به بررسی آماری و احتمالاتی عملکرد لرزه ای سازه های 3 و 9 طبقه فولادی تحت 22 جفت رکورد دور از گسل معرفی شده در FEMA P695 پرداخته خواهد شد. سازه های ذکر شده با استفاده از تحلیل دینامیکی افزایشی برای حالت بدون جداساز و با جداساز سرب - لاستیکی مورد بررسی قرار خواهند گرفت. سپس با استفاده از نمودارهای IDA، یک رابطه کلی ریاضی متناظر با هر سازه برای تمامی سطوح عملکرد تعیین خواهد شد، این رابطه معرف مدل احتمالاتی تقاضای لرزه ای هر سازه می باشد. با استفاده از این روابط، نمودارهای شکنندگی سطح عملکرد فروریزش برای سازه بدون جداساز و با جداساز ترسیم خواهد شد. به منظور ارزیابی احتمالاتی تأثیر سطوح مختلف شدت های لرزه ای بر عملکرد سازه جداسازی شده، نمودارهای شکنندگی فروریزش برای سه سطح متفاوت از شدت های رکوردهای مورد بررسی ارائه شده است. با توجه به نمودارهای شکنندگی ترسیم شده، می توان علاوه بر تأثیر سطوح مختلف شدت لرزه ای بر عملکرد لرزه ای احتمالاتی سازه، تأثیر مثبت جداساز سرب – لاستیکی را در کاهش احتمال رخداد فروریزش مشاهده کرد. همچنین طبق نتایج منحنی شکنندگی، نسبت حاشیه اطمینان فروریزش در سازه 3 و 9 طبقه به ترتیب 100% و 81% افزایش یافته است که نشان دهنده عملکرد احتمالاتی بهتر جداساز در سازه های کوتاه مرتبه است.
