مریم فریدفتحی

پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش اوقات فراغت فعال در نگرش دانشجویان به آسیب‌های اجتماعی در دانشگاه تبریز انجام گرفت. پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی است و روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی - همبستگی می‌باشد. و به لحاظ شیوه جمع آوری اطلاعات پیمایشی - میدانی است. جامعه تحقیق دانشجویان دانشگاه تبریز بودند که با توجه به تعداد بالای جامعه (بالای 10 هزار دانشجو) و بر اساس جدول مورگان 384 دانشجو به عنوان نمونه به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. از پرسشنامه نگرش به آسیب‌های اجتماعی آقایی و همکاران (1389)، و پرسشنامه محقق ساخته اوقات فراغت فعال استفاده گردید. از آمار توصیفی و استنباطی برای بررسی فرضیه‌های تحقیق استفاده شد. ابتدا از آزمون کلموگروف و اسمیرنف برای بررسی طبیعی بودن توزیع داده‌ها استفاده شد و با توجه به آن از آزمون همبستگی پیرسون برای رابطه سنجی بین متغیرهای تحقیق و رگرسیون و از نرم افزار spss استفاده شد. نتایج نشان داد بین اوقات فراغت فعال و سرقت (001/0=p، 34/0=r384)، اوقات فراغت فعال و پرخاشگری (001/0=p، 77/0=r384)، اوقات فراغت فعال و نگرش به مصرف مواد مخدر (001/0=p، 64/0=r384)، اوقات فراغت فعال و مسائل جنسی (001/0=p، 38/0=r384)، اوقات فراغت فعال و خودکشی (001/0=p، 52/0=r384)، اوقات فراغت فعال و فرار از خانه (001/0=p، 54/0=r384)، رابطه مثبت و معنی‌داری مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد نشان می‌دهد که اوقات فراغت فعال (01/0p=، 88/13=T) توانایی پیش‌بینی نگرش به آسیب‌های اجتماعی دانشجویان را دارد.