محسن جان محمدی

زیره سبز با نام علمی (Cuminum cyminum L) از خانواده (Apiaceae)، گیاهی یکساله، معطر، بدون کرک (جز میوه)، از گیاهان دارویی مهم و محصولات غذایی طعم دهنده می باشد. به منظور مطالعه کودهای دامی و شیمیایی نانو ساختار بر خصوصیات رشدی و مولفه های کیفی گیاه زیره سبز آزمایشی مزرعه ای در شمال غرب ایران انجام گردید. تیمارهای مورد بررسی شامل کابرد کود دامی (20 تن)، کود دامی (10 تن) و 3/1 کود شمیایی توصیه شده نانو ساختار، کود دامی و 2/1 کود شیمیایی توصیه شده، کود دامی (5 تن) و کود شیمیایی توصیه شده نانو ساختار و کاربرد بذری کودهای زیستی نیتروکسین (Azotobacter chroococcum + Azospirillum lipoferum) و باکتریهای حل کننده فسفات (Pseudomonas putida P13 and Pantoea agglomerans P5) بود. نتایج حاکی از آن بود که با افزایش میزان کودهای شیمیایی رشد گیاه زیره تا حد قابل توجهی افزایش یافت . بالاترین میزان اسانس در شرایط کاربرد بذری کود زیستی نیتروکسین و کاربرد خاکی 5 تن کود دامی و مقادیر کامل توصیه شده کودهای شیمیایی بدست آمد. تجزیه اجزای شیمیایی اسانس زیره سبز توسط GC/MS نشان داده شد، ترکیبات اصلی شامل کومینالدئید (4/49 درصد)، پی-سایمن (4/17 درصد)، آلفا-ترپینن -7- ال (6 درصد)، پی-سایمن-7-اُل (6/4 درصد) و تیمول (3 درصد) بودند که می توانند به طور قابل توجهی تحت تأثیر کودهای شیمیایی قرار گیرند. نتایج آزمایش حاضر به کاربرد تلفیفی کودهای زیستی، شیمیایی و دامی تاکید دارد.