محسن جواهریان

چاله های تاجی نواحی تیره بر روی تاج خورشیدی هستند. این نواحی به علت پرتاب پلاسما به بیرون از سطح خورشید دارای چگالی و دمای کمتری نسبت به دیگر قسمت های تاج هستند. در این پژوهش، ما با استفاده از داده های رصدخانه ی فضایی دینامکی خورشیدی، ابزار گردآورنده ی تصویربرداری جوی از تاریخ 13می 2010 تا 31 اکتبر 2017با آهنگ زمانی 8 ساعت در طول موج 193 آنگستروم به مطالعه ی چاله های تاجی پرداختیم. برای قطعه بندی چاله های تاجی از تصاویر تمام قرص خورشیدی، مبتنی بر کاربرد الگوریتم بیزی استفاده شده است. در این روش برای شدت و مختصات پیکسل ها از دو الگوی پیشین و الگوی احتمال که نشأت گرفته از الگوی پاتس غیر محلی و ترکیب دو الگوی مارکوف‐گاوس است، استفاده شده است. میانگین رخداد چاله های تاجی 7 عدد در هر 8 ساعت است که حداقل یک چاله ی تاجی در هر تصویر دیده می شود. میانگین مساحت های پوشش یافته توسط چاله ها در کل قرص خورشید در حدود 6درصد از کل قرص است. میانگین شدت چاله ها برابر با سه ده هزارم فوتون بر واحد زمان بر واحد سطح است. همبستگی میان تعداد چاله های تاجی و پدیده ی ال نینو در طول نیم دوره در حدود 0.3 به دست آمده است. این همبستگی میان دمای آب روی اقیانوس آرام و چاله ها نیز برقرار است. هم چنین، همبستگی میان تعداد چاله ها و تعداد لکه های خورشیدی در حدود 0.3 است، این درحال است که بین تعداد لکه ها و پدیده ی ال نینو هیچ همبستگی به دست نیامده است.