منیژه لاله پور

جهانی شدن تبدیل به بخشی از واژگان روزمره ما شده است. اشارات مربوط به نیروهای جهانی شدن در تجارت، اقتصاد، سیاست، فرهنگ و نیز در متون مختلف علمی و مؤسسات آموزشی در اقصی نقاط جهان رواج یافته است. بررسی تأثیرات جهانی شدن بر شهرها و پاسخ شهرها به فشارهای ناشی از جهانی شدن، موضوع مطالعات گوناگونی در طول حداقل چهار دهه اخیر بوده است. شهرها در طول این دهه ها به دلیل اهمیت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی روابط پیچیده ای با جهانی شدن داشته اند. مطالعات درباره این روابط در حال شکل دادن به یک چارچوب نظری جدید در مطالعات شهری است که نظریه شهر جهانی خوانده می شود. در مطالعات شهری، این نظریه جدید با پرسشهایی در رابطه با تأثیرات جهانی شدن بر شهرها و نحوه پاسخگویی شهرها به جهانی شدن آغاز می شود و با تدوین فرآیندهایی راهنما برای هدایت شهرها به سمت جهانی شدن پایان می یابد. کلانشهر تبریز به دلیل موقعیت جغرافیایی خاصی که در منطقه شمال غرب ایران دارد، همواره قطب این منطقه از کشور بوده است.امروزه همه ابعاد، از پدیده جهانی شدن تاثیر پذیرفته اند. شهرها نیز با تاثیر پذیرفتن از جهانی شدن به شهر جهانی تبدیل می شوند. پژوهش حاضر ضمن بررسی پیشنه و عوامل مفهوم جهانی شدن، شهر جهانی، به منظور تحلیل عوامل تاثیر گذار بر این مهم، مدیریت شهری را در این موضوع مورد بررسی قرار داده است. به عبارت دیگر جایگاه شهر جهانی در مدیریت شهری کلانشهر تبریز مورد بررسی قرار گرفت.بدین منظور پرسشنامه ای برای متخصصان، مدیران و مسئولان شهری و همچنین نخبگان که شامل اساتید دانشگاه تبریز در رشته های مربوط به شاخص های جهانی شدن می باشد، ترتیب داده شده که تعداد 979 بعنوان جامعه آماری پرسش به عمل آمده است. پایایی داده های مورد استفاده با بهره گیری از آلفای کرونباخ به میزان 0.75 محاسبه شده و توسط آزمون تک نمونه ای on sample T-test فرضیه های تحقیق مورد ارزیابی قرار داده شده است. برطبق آزمون تک نمونه ای هر سه فرضیه تحقیق که مبنی بر مطلوب بودن میزان آشنایی مدیران و مسئولان شهری با جهانی شدن و شهرجهانی، عدم وجود ظرفیت های نهادی- مدیریتی لازم و عملکرد نامطوب مدیران شهری در تبدیل کلانشهر تبریز به شهر جهانی مورد تایید قرار گرفته است.