مهدی ماجدی اصل

شبیه سازی دقیق مشخصات هندسی گودال آبشستگی ناشی از برخورد جت آب به کف حوضچه ی استغراق نقش مهمی در طراحی، ساخت و عملکرد سرریزها و مستهلک کننده های انرژی دارد. در این پژوهش، ارزیابی تطبیقی بین مطالعه ی آزمایشگاهی و عددی آبشستگی در پایین دست سرریز سیفونی با استفاده از الگوریتم پشتیبان بردار ماشین (SVM) با سه دانه بندی از مواد رسوبی و سه زاویه ی پرتابه ی باکت به ازای مقادیر مختلف دبی و عمق پایاب در یک فلوم آزمایشگاهی مستطیلی از جنس پلاکسی گلاس انجام شد. سه متغیر بی بعد که دارای استقلال خطی نسبت به هم بودند، تشکیل شدند. علاوه بر الگوریتم SVM، معادلات رگرسیون کلاسیک خطی و غیرخطی و همچنین شبکه ی عصبی FFBP و CPBF برای شبیه سازی هندسه ی گودال مورد استفاده قرار گرفتند و به کمک پنج شاخص آماری R، RMSE، MAE، N.S و DDR مقایسه شدند. مقایسه ی شاخص-های تدقیق پنجگانه نشان داد از بین مدل های عددی، الگوریتمSVM کارکرد بهتری نسبت به بقیه ی مدل ها مخصوصا مدل های رگرسیونی کلاسیک داشت. در بین تمام پارامترهای هندسی گودال آبشستگی، بالاترین و پایین ترین سطح عملکرد الگوریتم SVM مربوط به "L" _"S" /"h" _"t" و "L" _"6" /"h" _"t" به ترتیب با مقادیر شاخص های آماری پنجگانه ی فوق الذکر (9954/0، 2056/0، 987/0، 9851/0، 855/7) و (8924/0، 860/2، 230/2، 7587/0، 405/1) بودند. در نهایت مقایسه-ای بین خروجی الگوریتم SVM و معادله ها ی تجربی برای شبیه سازی عمق گودال فرسایشی انجام شد. نتایج نشان داد الگوریتمSVM برتری محسوس و مطلقی نسبت به معادلات تجربی ارائه شده توسط محققان دیگر دارد.