مجتبی نورآئین

به منظور ارزیابی و گروهبندی ژنوتیپ های مختلف بهاره جو، آزمایشی در سال زراعی 94-1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه مراغه انجام گردید. در این آزمایش 33 ژنوتیپ جو بهاره به همراه سه رقم آبیدر ، آذر، و سهند (شاهد) در قالب طرح لاتیس ساده (6×6) در دو تکرار مورد بررسی قرارگرفت. برای گروهبندی ژنوتیپ ها از صفاتی از جمله عملکرد و اجزای عملکرد (وزن هزار دانه، تعداد سنبله در متر مربع و تعداد دانه در سنبله) استفاده شد. با استفاده از 21 ضریب مختلف نرم افزارهای آماری NTSYSpc.v2.02e (CORR, DIST, COSINE, EUCLID, MANHAT, DISTSQ, PSHAPE, PSIZE, CHISQ, MORISITA, MORISIT2, BRAYCURT, CANBERRA و EUCLIDSQ) و SPSS Statistics 21 (Euclidean distance, Squared Euclidean distance, Cosine, Pearson correlation, Chebychev, Block و Minkowski) مورد بررسی قرار گرفت. برای تعیین برترین ضریب فاصله، همبستگی بین ماتریس های فاصله و ماتریس کوفنتیک با استفاده از نرم افزار NTSYS محاسبه شد. در مورد ضرایب فاصله نرم افزار NTSYS، ضریب EUCLID دارای بیشترین (0.80127 = r) و ضریب CANBERRA دارای کمترین (0.64976 = r) همبستگی با ماتریس کوفنتیک بود و در رابطه با نرم افزار SPSS، بیشترین میزان همبستگی با ماتریس کوفنتیک مربوط به ضریب فاصله Chebychev (r= 0.80156) و کمترین میزان مربوط به ضریب فاصله Squared Euclidean distance (r= 0.64976) بود.