مجتبی نورآئین

به منظور بررسی 36 ژنوتیپ مختلف جو بهاره از نظر عملکرد و اجزای عملکرد، آزمایشی در قالب طرح لاتیس ساده (6×6) با دو تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه در بهار سال 1394 به اجرا درآمد. تجزیه واریانس صفات مورد مطالعه نشان داد که ژنوتیپهای مورد بررسی از نظر صفات عملکرد دانه، تعداد دانه درسنبله، وزن هزار دانه و تعداد سنبله در متر مربع اختلاف معنیدار با یکدیگر داشتند. مقایسه میانگین صفات نشان داد که ژنوتیپهای 27 و 15 به ترتیب با 173.535 و 170.39 و ژنوتیپهای 18 و 23 به ترتیب با 34.185 و 34.085 گرم در متر مربع بیشترین و کمترین عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند. همچنین ژنوتیپهای 15 و 27 از لحاظ تمامی صفات مورد مطالعه دارای میانگین بالایی نسبت به بقیه ژنوتیپها بودند. تجزیه همبستگی صفات نشان داد که بین تعداد دانه در سنبله و تعداد سنبله در متر مربع با عملکرد دانه ارتباط معنیدار (به ترتیب 0.409 و 0.684) وجود دارد.