عملیات خاکورزی در خاکهای انبساطپذیر به دلیل چسبنده بودن در زمان مرطوب و سخت بودن در مواقع 1 خشک با مشکالتی همراه میباشد. یکی از راهکارهای مدیریت این خاکها، استفاده از بهبود دهندههای خاک میباشد. در همین راستا، در تحقیق حاضر آزمایشی به صورت فاکتوریل با طرح پایه کامالً تصادفی )CRD )با دو فاکتور شامل نوع )صمغ عربی و کیتوسان( و مقدار مصرف )صفر، پنج و ده گرم بر کیلوگرم( بهبود دهندههای خاک با سه تکرار به منظور بررسی اثرگذاری بیوپلیمرهای طبیعی فوق در بهبود کیفیت خاک از دیدگاه خصوصیات فیزیکی خاکهای انبساطپذیر انجام شد. تعدادی از ویژگیهای خاک پس از یک دوره زمانی حدوداً سه هفتهای تیمار خاک مورد پایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که کاربرد صمغ عربی و کیتوسان موجب افزایش هدایت هیدرلیکی اشباع )Ks( )حدوداً دو برابر( و پایداری خاکدانهها در حالت خیس )WAS( )حدوداً 3 تا 4 برابر( شد. شاخص میانگین وزنی قطر خاکدانهها )MWD )در اثر تیمار خاکها با صمغ عربی حدوداً دو برابر افزایش و در اثر تیمار با کیتوسان حدوداً به نصف کاهش یافت. در ارتباط با هدر رفت آب خاک نیز، صمغ عربی موجب حفظ رطوبت بیشتری در خاک در مقابل نیروی تبخیر گردید. میزان انبساط خاک- های مورد آزمایش نیز در اثر کاربرد هردو بیوپلیمر فوق به حدود نصف کاهش یافت. بنابراین به نظر میرسد بتوان از بیوپلیمرهای فوق برای کاهش خاصیت انبساط و انقباض خاکها استفاده کرد.