امروزه انفجار و بارگذاری آن به دلیل شیوع حملات تروریستی و تخریب ساختمان ها و مراکز حساس و نیز کشتار شهروندان غیر مسلح ساکن آن، مورد توجه معماران و مهندسین قرار گرفته است. طراحی سازه های مقاوم در برابر انفجار در عمل واقع بینانه و مقرون به صرفه نیست. با این حال در حال حاضر دانش مهندسی و معماری می تواند روش جدیدی را در ساختمان های موجود برای کاهش اثرات انفجار ارائه دهد. هدف اصلی این مقاله راهنمایی به مهندسان و معمارانی است که نیاز به حفاظت سازه ها در مقابل انفجار مواد منفجره دارند. این راهنمایی توصیف معیارهایی برای کاهش اثرات انفجار، حفاظت از انسان، ساختار و تجهیزات با ارزش داخل ساختمان است.
