ناصر صباغ نیا

این پژوهش به منظور ارزیابی کاربرد عصاره جلبک دریایی و کودهای زیستی بر بعضی صفات رشدی و عملکرد بادرشبی به- صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه اجرا شد. فاکتور اول در چهار سطح شامل شاهد، تلقیح بذور با کودهای زیستی ازتوباکتر، فسفات بارور2 و ازتوباکتر + فسفات بارور2 و فاکتور دوم شامل شاهد و محلول پاشی با عصاره جلبک دریایی در دو مرحله رویشی و مرحله زایشی بود. نتایج نشان داد که کاربرد کودهای زیستی در این آزمایش اثر معنی داری بر ارتفاع بوته، قطر ساقه اصلی، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و وزن هزار دانه داشت. اثر عصاره جلبک دریایی بر قطر ساقه اصلی، شاخص سبزینگی برگ، عملکرد بیولوژیک و وزن هزاردانه معنی دار شد. بیشترین عملکرد بیولوژیک (1151 گرم در مترمربع) و عملکرد دانه (2/76 گرم در مترمربع) با کاربرد تلفیقی ازتوباکتر و فسفات بارور2 به دست آمد که نسبت به شاهد به ترتیب 16 و 7/24 درصد افزایش نشان دادند. استفاده از عصاره جلبک دریایی در دو مرحله رویشی و زایشی به طور متوسط باعث افزایش 5/10 درصدی عملکرد بیولوژیک و در مرحله زایشی باعث افزایش 4/12 درصدی شاخص سبزینگی برگ نسبت به شاهد گردید. به طورکلی استفاده از کودهای زیستی و عصاره جلبک دریایی می-تواند در افزایش رشد، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه بادرشبی مؤثر باشد.