مدیریت های کودی و تیمارهای برگ در مناطق نیمه خشک یکی از مهمترین راهکارهای بهبود عملکرد گیاهان زارعی می باشد. به منظور بررسی اثر تیمارهای کودی (مصرف کود دامی، کود کامل شیمیایی ریز مغذی و بدون استفاده از کود) و تیمارهای محلول پاشی (آهن+سولفودیازین، کولین، کیتوسان، اسید سالیسیلیک و شاهد) بر خصوصیات نموی، مرفوفیزیولوژیک گلرنگ، در شرایط آبیاری تکمیلی آزمایشی در منطقه مرتفع و نیمه خشک مراغه انجام گردید. کاربرد کود دامی در مقایسه با سایر کودها بیشترین رشد و عملکرد را بدنبال داشت. بیشترین درصد پوشش زمین با کاربرد کود دامی و محلول پاشی کولین، کیتوسان و اسید سالیسیلیک مشاهده گردید. بیشترین تعداد طبق در شرایط کود دامی با محلول پاشی کیتوسان و آهن+سولفودیازین مشاهده گردید. بررسی عملکرد حاکی از آن بود که کاربرد کود دامی و محلول پاشی آهن+ سولفودیازین بالاترین میزان عملکرد را بدنبال داشت. نتایج حاکی از است که کاربرد کودهای دامی در مقایسه با کودهای شیمیایی خاک کاربرد از اولویت برخوردار می باشند.
