در حال حاضر شهرها به مثابه موجودات زنده، نیازمند سرزندگی و نشاط هستند. خلق و ارتقای سرزندگی در یک فضای شهری، مستلزم همسو بودن ویژگیهای فضا در پاسخگویی به نیازهای شهروندان بوده که به نوبه خود میتواند افزایش حضور مستمر و کیفیت زندگی آنها را به دنبال داشته باشد. در همین راستا، در این مطالعه به بررسی مولفه-های سرزندگی شهر اسلام آباد غرب به عنوان یکی از شهرهای بزرگ استان کرمانشاه پرداخته شده است. نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر مطالعات اسنادی، کتابخانهای و بررسیهای میدانی میباشد. برای تعیین حجم نمونهها از فرمول کوکران و همچنین برای پایایی پرسشنامه از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شده است. برای تحلیل دادههای پرسشنامه از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری T- test ، تحلیل واریانس، مدل سوارا و رگرسیون گام به گام استفاده گردیده است. هم-چنین، جهت بررسی نرمالبودن دادهها از روش کولموگروف اسمیرنوف استفاده شده است. نتایج حاصل از بررسی مولفههای سرزندگی در شهر اسلام آباد غرب نشاندهنده این بود که مولفه ی اجتماعی با میانگین 94/2 دارای بیشترین رتبه بوده است و بعد از آن مؤلفه ی محیطی در رتبه ی دوم با میانگین 65/2 قرار دارد و کالبدی- عملکردی در رتبه ی سوم با میانگین 42/2 و همچنین مؤلفه ی اقتصادی با میانگین 30/2 آخرین رتبه را به خود اختصاص داده است که این نتایج نشانگر سهم بسزای مؤلفه های اجتماعی و محیطی در سرزندگی شهر اسلام آباد غرب می باشد و کمترین اثرگذاری در سرزندگی این شهر مربوط به مؤلفه ی اقتصادی است.