: داوری چند جانبه به عنوان یکی از بستر ها و مکانیزم های حل اختلاف در روابط تجاری داخلی و بین المللی که مورد شناسایی مقررات داخلی و بین المللی قرار گرفته است بالطبع ناشی از وجود روابط حقوقی اشخاص به صورت چند طرفه می باشد که گسترش و پیچیدگی روابط اشخاص در عرصه تجارت داخلی و بین المللی زاینده آن محسوب می شود. پذیرش و اجرای داوری چندجانبه دغدغه های اساسی در تقابل با الزامات و اصول حقوقی داوری از جمله اصل رضا، آزادی اشخاص در تعیین هیئت داوری و لزوم رفتار برابر با اطراف داوری را به دنبال دارد، که البته با تفکیک آنها از حیث امری بودن یا نبودن زمینه مشروعیت اجرای داوری چند جانبه تسهیل و دغدغه ها فروکش می کند. پیش بینی تضمین های قانونی برای رعایت الزامات داوری به ویژه در مرحله اجرای آرای داوری چند جانبه خاطر را آسوده و اقبال عمومی به داوری چند جانبه با منشا واحد را را تقویت می نماید.
