رضا الهویردی زاده

قانون جامع مناطق دریایی امارات متحده عربی مربوط به سال 1993 میلادی است. قوانین مناطق دریایی امارات بر منافع دریایی و حقوق کشورهای دیگر همانند ایران تأثیر می‌گذارد. تحقیق حاضر با بررسی تطبیقی قانون مناطق دریایی سال 1993 امارات و سایر قوانینی دریایی این کشور با مفاد کنوانسیون بین‌المللی سال 1982 حقوق دریاها، تفاوت‌ و ابهام قانون مناطق دریایی امارات با کنوانسیون بین‌المللی حقوق دریاها را تشریح کرده است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، بنیادی - کاربردی و از حیث ماهیت و روش، توصیفی - تحلیلی است. گردآوری اطلاعات با روش کتابخانه‌ای و اسناد موجود انجام شده است. قوانین دریایی امارات، بیانیه‌های این کشور بر اساس اسناد سازمان ملل متحد، متن کنوانسیون حقوق بین‌المللی دریاها و سایر اسناد موجود، مطالعه و بررسی شده است. یافته‌های تحقیق بیان‌گر آن است که بیشتر قوانین امارات برگرفته از متن و محتوای کنوانسیون بوده است. قانون ترسیم خطوط مبدأ مستقیم امارات (قانون سال 2022) و برخی از مفاد قانون مناطق دریایی سال 1993 همانند: اعمال نظام حقوقی آب‌های داخلی در آب‌های میان جزایر (ماده 2)، استثنائات عبور بی-ضرر از دریای سرزمینی (ماده 5)، گسترش دریای سرزمینی در منطقه انحصاری - اقتصادی (ماده 7)، صلاحیت امنیتی در منطقه نظارت (ماده 10) و مجازات حبس برای نقض برخی مقررات دریای سرزمینی (ماده 26) با کنوانسیون متفاوت بوده و از موارد اختلافی کشورها است. از موارد اختلافی قوانین دریایی امارات با کنوانسیون، نحوه ترسیم خطوط مبدأ مستقیم امارات تأثیری مهم بر صلاحیت دریایی کشورهای مجاور و مقابل همانند ایران می‌گذارد.