رسول دانشفراز

چکیده مقدمه: ظرفیت بالای گذردهی سرریزهای کنگرهای در مقایسه با سرریزهای خطی، استفاده و کاربرد آنها را به عنوان سازههای تنظیمکنندهی سطح آب، تخلیهی سیلاب و اندازهگیری جریان افزایش داده است. ضریب دبی جریان نقش بسیار مهمی در میزان دبی عبوری از روی سرریزهای کنگرهای ایفا میکند. روش: پارامترهای موثر در ضریب دبی شامل ارتفاع انرژی کل جریان بالادست نسبت به تاج سرریز ( ،)Htطول تاج سرریز ) ،(Lcwعدد فرود بالادست ) ،(Frطول دماغه سرریز ) ،(Aعرض کل سرریز ( ،)Wارتفاع سرریز ) ،(Pشکل سرریز ) ،(SFافزایش ارتفاع سرریز ( ،)Cهستند. در این پژوهش، کارکرد نه مدل آزمایشگاهی سرریزهای کنگرهای به کمک تغییر زاویهی دیواره (سه زاویهی 20 ،12و 35درجه،) ارتفاع سرریز ( 1/5درصد افزایش ارتفاع،) شکل تاج (مسطح و ربع دایره،) شیب دهانهی سرریز و فرم دماغهی سرریز (خطی و نیمدایره) در قالب ضریب دبی سرریز تحت شرایط جریان آزاد مورد ارزیابی قرار گرفتهاند. مدل شاهد، سرریز کنگرهای مستطیلی می- باشد. یافته ها: تغییرات ضریب دبی نسبت به Ht P نشان داد با افزایش زاویهی دیواره مقدار ضریب دبی به طور متوسط نسبت به مدل شاهد 76درصد افزایش یافت. با اعمال شیب کف بالادست و تغییر فرم دماغه، بهبود عملکرد سرریز به طور متوسط 12/3درصد زیاد شد. در نهایت افزایش ارتفاع سرریز منجر به بهبود 26/5درصدی مقدار ضریب دبی نسبت به مدل شاهد شد. بهبود هدایت جریان و نیز عدم تداخل تیغههای جریان با اعمال اصلاحات فوقالذکر دلیل بهبود عملکرد سرریز هستند. در ادامه دو الگوریتم ماشین بردار پشتیبان و برنامهریزی بیان ژن برای شبیهسازی ضریب دبی با استفاده از 18مدل از ترکیبهای مختلف پارامترهای بیبعد مورد استفاده قرار گرفتند. نتیجه گیری: مقایسه آمارههای ارزیابی عملکرد ضمن تایید قابلیت بسیار زیاد هر دو الگوریتم در پیشبینی ضریب دبی جریان، حاکی از برتری الگوریتم GEPنسبت به الگوریتم SVMبود.