سابقه و هدف: اخیرا به دلیل خصوصیات منحصر به فرد باکتریوفاژها، استفاده از آنها در رهیافتهای درمانی علیه باکتریهای مقاوم به آنتی بیوتیک بخصوص در زمینه عفونتهای بیمارستانی مورد توجه قرار گرفته است. مواد و روشها: پس از جداسازی فاژها آنالیز مولکولی ژنوم آنها با استفاده از هضم آنزیمی توسط HindIII و EcoRV انجام شد. تعیین طیف میزبانی فاژهای جداشده با روش نقطه ای و آگار دولایه، ترسیم منحنی رشد یک مرحله ای، زمان نهفته، سایز انفجاری و میزان پایداری در برابر شرایط محیطی در مورد سه فاژ دارای طیف میزبانی بالا تعیین گردید و نهایتا خصوصیات شکلی یکی از سه فاژ مذکور (PKpMa2/20) با بیشترین طیف میزبانی با استفاده از میکروسکوپ الکترونی مشخص شد. یافته ها: ژنوم فاژهای جداشده از تنوع توالی بالایی برخوردار بود. باکتریوفاژ دارای بیشترین طیف میزبانی (PKpMa2/20) دارای اثر کشندگی روی 11 جدایه از 16 جدایه مذکور بود. زمان نهفته سه فاژ جداشده به ترتیب 10، 10 و 15 دقیقه و سایز انفجاری آنها به ترتیب 188، 1000 و 1000 برای PKpMa2/20، P8 و P10 ارزیابی گردید. هرسه فاژ پایداری خوبی در دمای بین 20- و 37 درجه سلسیوس نشان دادند. فاژ PKpMa2/20 در بازه pH بین 3 تا 12 فعال بود. باکتریوفاژ PKpMa2/20 با داشتن یک دم کوتاه با طول nm 10 در خانواده پودوویریده قرار گرفت. استنتاج: با توجه به اثرات لیتیک قوی و پایداری مناسب سه باکتریوفاژ جداشده بخصوص فاژ PKpMa2/20 ، این فاژها دارای پتانسیل خوبی به عنوان کاندیدا برای فاژدرمانی علیه سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک کلبسیلا پنومونیه بودند.
