رضا معصومی جهاندیزی

خلاصه سابقه و هدف کولی باسیلوز یک بیماری عفونی است که تأثیر اقتصادی قابل توجهی بر پرورش دهندگان طیور در سراسر جهان دارد. این بیماری مسری توسط باکتری E. coli بیماری زا خارج روده ای خاص (ExPEC) معروف به E. coli بیماری زا پرندگان (APEC) ایجاد می شود. این باکتری به دلیل پتانسیل مشترک بین انسان و دام و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی بالا، یکی از دردسرسازترین گونه های باکتریایی است. این تحقیق با هدف شناسایی باکتریوفاژهای مخصوص جدایه های APEC مقاوم به چند دارو (MDR) و مقاوم به دارو (XDR) و ارزیابی قابلیت لیز فاژهای جدا شده انجام شد. مواد و روش ها در این مطالعه، 196 نمونه از مرغداری های مبتلا به کولی باسیلوز و مرغداری های استان آذربایجان شرقی در فاصله خرداد تا شهریور 1399 جمع آوری شد. صد جدایه مختلف APEC از نمونه های مدفوع، اندام های داخلی لاشه مرغ و نمونه های غذایی به دست آمد. آزمایشات بیوشیمیایی برای شناسایی اولیه انجام شد و سپس تایید نهایی توسط تکثیر ژن 16s rRNA، iucD، papC و fimC انجام شد. تست حساسیت آنتی بیوتیکی با روش دیسک دیفیوژن ارزیابی شد. 5 ایزوله XDR و 5 ایزوله MDR به عنوان میزبان برای جداسازی باکتریوفاژ استفاده شد. نمونه های فاضلاب شهر مراغه و تبریز، آذربایجان شرقی، ایران جمع آوری شد. جداسازی فاژ ها به روش پالاولی (Pallavali)و همکاران انجام شد. سپس از روش آگار نرم آدامز برای شناسایی فاژهای مورد نظر استفاده شد. همچنین، تصفیه فاژ به روش سام بروک و همکاران انجام شد. (با تکرار 3 بار). در نهایت، محدوده میزبان فاژهای خالص شده با آزمایش نقطه ای تعیین شد. نتایج و بحث تست حساسیت آنتی بیوتیکی نشان داد که 5 سویه XDR ، 87 سویه MDR و 8 سویه نمی توانند در هیچ گروه نسبی مقاومت دارویی طبقه بندی شوند. فراوانی فاکتورهای حدت papC، iucD و fimC به ترتیب 17، 66 و 77 درصد بود. اکثر سویه های APEC از محصولات fimC و iucD به عنوان فاکتورهای حدت استفاده می کنند. بنابراین، محصولات fimC و iucD می توانند برای اهداف واکسن و ضد ویروسی مناسب باشند. در مجموع 20 فاژ مختلف جدا شد و دامنه میزبان فاژها بین 4٪ (موثر بر 1 سویه) و 56٪ (موثر بر 14 سویه) بود. گستره میزبان فاژها یکی از ویژگی های ضروری این ویروس ها است که به عنوان یک عامل درمانی بالقوه انتخاب می شوند. با این حال، تا کنون هیچ تعریف جامعی برای فاژ