کیتینازها آنزیم های هیدرولیز کننده کیتین هستند که بعد از سلولز فراوان ترین پلی ساکارید در طبیعت می باشد [1]. کیتین به عنوان یک پلیمر خطی شامل واحدهای N-استیل گلوکزآمین است. کیتینازها با شکستن پیوندهای بتا-1و4 گلیکوزیدی باعث تجزیه کیتین می شوند [2, 3]. کیتین و مشتقات آن دارای کاربردهای وسیعی در زیست پالایی، دارو رسانی، خواص ضدمیکروبی، ضد کلسترول و فعالیت های ضدتوموری می باشند [4]. از کاربردهای آنزیم های کیتینازی می توان به تهیه مواد دارویی [5]، کنترل بیماری های گیاهی [6, 7]، تولید قارچ کش ها [8] و پروتئین های تک سلولی [9] اشاره کرد.
