سولماز بابائی بناب

چکیده مقدمه و هدف: رزیستین هورمون جدید مترشحه از آدیپوسیت ها است که می تواند در ارتباط با مقاومت به انسولین در بیماران دیابتی باشد. مداخله ورزشی و دارویی مخصوصاً داروهای گیاهی، از جمله ی بهترین رویکردهای بهبود وضعیت در افراد دیابتی محسوب می شود. هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تاثیر تمرین هوازی و مکمل یاری سیاه دانه بر سطوح سرمی رزیستین و مقاومت به انسولین در موش های مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش شناسی: تعداد 75 سر موش نر نژاد ویستار در پنج گروه کنترل سالم، کنترل دیابتی، دیابت + تمرین، دیابت + مکمل، دیابت+تمرین+مکمل قرار گرفتند. دیابت با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسینmg/kg (50) القا شد. برنامه تمرینی شامل هشت هفته تمرین هوازی روی تردمیل (پنج جلسه در هفته، هر جلسه به مدت 30 دقیقه و 22 متر در دقیقه و شیب پنج درصد) بود. پس از هشت هفته تمرین هوازی و مصرف سیاه دانه سطح سرمی گلوکز ناشتا، انسولین ناشتا، مقاومت انسولینی و رزیستین اندازه گیری شد. داده ها با روش آماری آنالیز واریانس یک طرفه و توکی با سطح معنی داری 5 %>p تحلیل شد. یافته ها: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که، شاخص گلوکز ناشتا، مقاومت انسولینی و رزیستین در گروه کنترل دیابتی نسبت به گروه کنترل سالم به طور معنی داری بالاتر بود. هم چنین میانگین شاخص های رزیستین، گلوکر ناشتا، مقاومت انسولینی در گروه های دیابت+مکمل و دیابت +تمرین و دیابت+تمرین+مکمل در مقایسه با گروه کنترل دیابتی به طور معنی داری پایین بود. اما در گروه دیابتی+تمرین+مکمل این کاهش چشم گیرتر بود و شاخص سطوح انسولین ناشتا در گروه های دیابت+مکمل و دیابت +تمرین و دیابت+تمرین+مکمل معنی دار مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که انجام فعالیت های ورزشی به همراه مصرف سیاه دانه، می تواند به عنوان یک روش درمانی مکمل در بهبود وضعیت بیماران دیابتی مد نظر قرار گیرد.