سولماز بابائی بناب

زمینه و هدف: اضطراب بدنی اجتماعی به نگرانی افراد در خصوص نگاه کردن به اندام آنها اشاره دارد که موجب کاهش عزتنفس افراد میشود از طرفی شیوع چاقی و عوارض همراه آن به سرعت در سراسر جهان در حال افزایش است. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین یک دوره فعالیت بدنی منظم و اضطراب بدنی اجتماعی در زنان چاق انجام شد. مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعهی آماری این پژوهش شامل زنان چاق شرکتکننده در کلاسهای آمادگی جسمانی شهرستان عجبشیر در سال 1001بود که از بین آنها 161نفر بر اساس جدول مورگان به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور جمعآوری اطلاعات از پرسشنامههای فعالیت بدنی بک و پرسشنامه اضطراب بدنی اجتماعی Hartاستفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد بین اضطراب بدنی اجتماعی با شاخص کار ( ،)p=9/991ورزش ( )p=9/991و اوقات فراغت ( )p=9/991ارتباط معکوسی وجود داشت. %06از تغییرات اضطراب بدنی اجتماعی زنان توسط شاخص کار پیشبینی میشد. نتیجهگیری: تمرینات ورزشی میتواند منجر به بهبود تصویر بدنی و اضطراب بدنی اجتماعی شود؛ بنابراین انجام این تمرینات برای کاهش اضطراب بدنی اجتماعی ضروری به نظر می رسد.