سولماز بابائی بناب

مقدمه: اضطراب بدنی اجتماعی به عنوان یکی از بیماری­ های شایع عصر حاضر که عامل بسیاری از آشفتگی­ ها در زمینه های گوناگون زندگی دختران جوان شده است و موجب کاهش عزت نفس آن ها می­ شود. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین 12 هفته تمرین یوگا و اضطراب بدنی اجتماعی در دختران ورزشکار بود. روش: مطالعه حاضر از نوع همبستگی- مقایسه­ ای است. جامعه­ ی آماری مطالعه، دختران شرکت کننده در کلاس ­های یوگا بودند که از بین آن ها 201 نفر بر اساس جدول مورگان انتخاب شدند و مقیاس ­های فعالیت بدنی و اضطراب بدنی اجتماعی هارت و همکاران (1998) در اختیار آن ها قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد که بین اضطراب بدنی اجتماعی و شاخص­ های فعالیت بدنی در کل نمونه آماری ارتباط معنا­داری وجود دارد که جهت ارتباط منفی است (0/05p<)؛ بنابراین با افزایش هر یک از شاخص­ های فعالیت بدنی میزان اضطراب بدنی اجتماعی کاهش یافته است. نتیجه گیری: در نتیجه می­توان گفت که ورزش سودمندی­­ های مضاعفی دارد به این دلیل که به افراد کمک می کند، احساس بهتری در مورد خود داشته باشند. بر این اساس با حفظ فعالیت بدنی منظم به تدریج از نقش انگیزاننده اضطراب بدنی اجتماعی کاسته می­ شود و ورزشکاران به اهداف خود در تناسب اندام می­ رسند.