سولماز بابائی بناب

چکیده زمینه و هدف: سندرم تخمدان پلی کیستیک یکی از شایع ترین اختلالات غدد درون ریز است و شایع-ترین علت ناباروری ناشی از عدم تخمک گذاری می باشد و روش های کم یا بدون عارضه از جمله گیاهان دارویی و تمرینات ورزشی اهمیت ویژه ای دارند لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر 12 هفته تمرین پیلاتس و مکمل دهی زنجبیل بر سندرم تخمدان پلی کیستیک زنان بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود.40 زن مبتلا به سندرم پلی کیستیک به طور داولبانه در پژوهش شرکت کردند و به صورت تصادفی به چهار گروه شامل کنترل، تمرین پیلاتس، ترکیبی(تمرین-مکمل زنجبیل) و مکمل زنجبیل تقسیم شدند. گروه های مداخله ی تمرینی، تمرینات پیلاتس را به مدت 12 هفته انجام دادند.و گروه های مکمل روزانه سه کپسول یک گرمی زنجبیل مصرف می کردند. قبل و پس از 12 هفته مداخله سطح پلاسمایی LH,FSH,، SHBG، تستوسترون و انسولین اندازه گیری شد. داده ها با روش آماری تحلیل کواریانس و آزمون تعقیبی Tukey با سطح معنی داری 5 درصد تجزیه و تحلیل شد. یافته ها:نتایج نشان داد که سطح LH، تستوسترون و انسولین در سه گروه مداخله تمرین پیلاتس،مکمل-زنجبیل و گروه ترکیبی نسبت به گروه کنترل کاهش یافته است و شاخص هایFSH وSHBG در گروه های مداخله نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشته است. در واقع یافته ها حاکی از اثر مداخلات بر شاخص های مورد بررسی است در حالیکه مداخله ترکیبی بیشترین تاثیر را داشته، بین گروه تمرین و زنجبیل در شاخص ها تفاوت معناداری مشاهده نشد اما در شاخص وزن برتری با گروه تمرین بود. بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تمرینات پیلاتس و مکمل دهی زنجبیل میتواند اثرات مفیدی در کارکرد تخمدان ها داشته باشد و به عنوان یک روش درمانی جهت بهبود وضعیت بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک پیشنهاد می شود. کلیدواژه ها: تمرینات پیلاتس، سندرم تخمدان پلی کیستیک،زنجبیل،زنان