سولماز بابائی بناب

مقدمه: دیابت نوع 2 یکی از شایع ترین اختلالات متابولیکی است که با کمبود مطلق و یا نسبی ترشح عملکرد انسولین در بدن همراه است. با توجه به روند رو به افزایش دیابت در جهان، سازمان بهداشت جهانی آن را به عنوان یک اپیدمی پنهان گزارش کرده است که شیوع آن در سال 2010 در بین افراد 20 تا 79 ساله در حدود 285 میلیون نفر بوده است(1). شو.اهدی مبتنی بر وجود ارتباط بین میزان ذخیره آهن بدن و ابتلا به دیابت نوع 2 در حال افزایش است. بیشتر مطالعات روی بیومارکرهای وضعیت آهن و دیابت نوع 2، فریتین را به عنوان پروتئین اصلی ذخیره سازی آهن در خون بررسی کردند و نشان دادند که افزایش سطح فریتین با دیابت نوع 2 همراه است(2). فرتین یکی از پروتئین های کلیدی تنظیم کننده ی هومئوستاز آهن- یک بیومارکر بالینی قابل دسترس برای ارزیابی وضعیت آهن و به ویژه برای تشخیص کمبود آهن است که آهن را در مناطق خاص نظیر کبد و مغز استخوان ذخیره می کند. با این حال، شواهد نشان داده است که حتی افزایش متوسط ذخایر، که به صورت غلظت های بالایی از فریتین ظاهر می شود با دیابت در ارتباط است(3). فعالیت بدنی میتواند یکی از روش های راهبردی موثر برای پیشگیری و کنترل دیابت باشد. و مطالعات نشان می دهد که انجام تمرینات هوازی بخصوص پیلاتس می تواند بر سطح فریتین سرم نیز تاثیر داشته باشد به طوری که کاهش معنی داری بر سطح سرمی فریتین و آهن در زنان گزارش شده است. با توجه به پیشینه ی پژوهش چنین بر می آید که در مورد تاثیر ورزش پیلاتس بر سطح فریتین سرذمی زنان مبتلا به دیابت تحقیقات اندکی صورت گرفته است از این رو هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات پیلاتس بر سطح سرمی فریتین در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد. روش شناسی: مطالعه ی حاضر از نوع نیمه تجربی بوده جامعه ی آماری در این تحقیق زنان چاق مبتلا له دیابت نوع 2 با محدوده ی سنی 40-35 سال بود. از بین این افراد 40 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه 20 نفره کنترل و تمرینی قرار گرفتند. پروتکل تمرینی شامل 12 هفته تمرینات پیلاتس ، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه اجرا شد. قبل و پس از 6 هفته تمرین 5 میلی لیتر خون از سیاه رگ بازویی آزمودنی ها، در زمان 8 ساعت ناشتایی خونگیری شد و به وسیله ی سانتریفیوژ سرم آنها جدا گردید. فریتین سرمی با استفاده از کیت super Ferritin ساخت کشور ژاپن اندازه گیری شد