سولماز بابائی بناب

در چند دهه ی اخیر، تعداد کودکان و نوجوانان ورزشکاری که در انواع رشته های ورزشی شرکت کرده اند افزایش یافته است. در بیشتر موارد ورزشکاران در چند رشته ورزشی مختلف شرکت می کنند و در نتیجه استرس ورزشی زیادی را طی سال ها متحمل می شوند. همزمان با شروع دوره آموزش، استرس ناشی از فعالیت های ورزشی متعدد افزایش یافته و متعاقباً نگرانی های مربوط به عدم تغذیه کافی نیز افزایش می یابد از آنجایی که ورزشکاران جوان با فعالیت در رشته های ورزشی مختلف، انرژی (کالری) زیادی را صرف می کنند، نیاز آن ها به دریافت انرژی کافی در برنامه غذایی نیز بالا می رود. کربوهیدرات باید به عنوان منبع اصلی سوخت ورزشکاران مورد توجه قرار گیرد، زیرا گزارش های داده شده تاکید بر این دارند که مصرف کربوهیدرات در هر کیلوگرم از وزن کل بدن به مقدار 4 تا 6 گرم است. برای تسهیل بازگشت به حالت اولیه، ترمیم و رشد بافت جدید، پروتئین باید به مقدار مورد نیاز مصرف شود، چرا که تحقیقات نشان می دهد کودکان و نوجوانان ورزشکار نسبت به هم سن و سالان خود که ورزش نمی کنند، به پروتئین بیشتری نیاز دارند؛ بنابراین مصرف پروتئین در هر روز باید به مقدار 2/1 الی 8/1 گرم نسبت به هر کیلوگرم از وزن کل بدن باشد. در نهایت مصرف چربی در برنامه غذایی امر مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد. یکی از مهم ترین پی آمدهای ورزش کردن، تولید گرما یا حرارت متابولیک است که به موجب آن بدن انسان برای خنک شدن، شروع به بالا بردن میزان تعریق می کند. به همین منظور مصرف کافی مایعات و آب رسانی به بدن از مواردی است که ورزشکاران جوان باید مورد توجه قرار دهند. دریافت کافی ریزمغذی های کلیدی مثل ویتامین ها و مواد معدنی بسیار اهمیت دارد چون کمبود آن ها در محدودیت های رژیمی و الگوهای مصرفی آن ها می تواند رخ دهد. در پایان تعدادی از کودکان و نوجوانان ورزشکار فریب میخورند که دریافت مکمل های غذایی می تواند به آن ها در شرایط سخت کمک کند. در حالی که ورزشکاران در ابتدا باید کنترل رژیم غذایی خود را یاد بگیرند تا بتوانند به فعالیت خود ادامه دهند و بازگشت به حالت اولیه در آن ها محقق شود. در پایان لازم به ذکر است که ورزش و انواع فعالیت های برنامه ریزی شده برای کودکان و نوجوانان جنبه سرگرمی و بازی دارد که از طریق رشد جسمانی، احساسی و روانی داشته باشند. در پایان لازم به ذکر است که یک برن