امروزه چاقی و اضافه وزن، بزرگترین معضل سالمتی در دنیای صنعتی و مدرن محسوب میشود. آمارها نشان میدهد بیش از یک و نیم میلیون نفر در جهان به اضافه وزن و 277میلیون نفر به بیماری چاقی مبتال هستند .در واقع، چاقی را میتوان به عنوان سندرم دنیای جدید معرفی کرد. چاقی با بسیاری از مشکالت سالمتی از جمله دیابت، فشارخون، بیماریهای شریان کرونر قلبی و استئوآرتریت مرتبط است. در سال های اخیر در کشور، چاقی و عوارض ناشی از آن افزایش یافته، به طوریکه افزایش 97درصدی هزینه های مراقبت و سالمت را در افراد چاق در مقایسه با همتایان با وزن طبیعی درپی داشته است. اگرچه یکی از راههای اصلی در کنترل وزن، محدودیت کالری دریافتی و رژیم غذایی است، اما مطالعات نشان دادهاند فعالیت های ورزشی که منجر به کاهش توده354 چربی و افزایش آمادگی قلبی - تنفسی میشود در پیشگیری از تجمع توده چربی و افزایش توده بدون چربی نقش دارندچاقی مهمترین مشکل سلامتی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه می باشد و می تواند خطر ابتلا به بیماری های مختلف از جمله خطر حملی قلبی، دیابت نوع ،2سکته مغزی، فشار خون بالا و سایر بیماریها را افزایش دهد ( .)2بافت چربی صرفا یک بافت غیر فعال ذخیره کننده انرژی نمی باشد بلکه یک اندام درون ریز فعال است که مواد بیولوژیک مختلفی را تولید و بیان می کند ( .)3این بافت اثر تنظیمی خود را از طریق تولید هورمونها که آنها را آدیپوکین میگویند انجام می دهد( .)4آدیپوکینهای مختلفی وجود دارد که از جمله میتوان به اینترلوکین ،6فاکتور نکروز دهنده الفا، واسپین، ادیپونکتین، آپلین و امنتین اشاره کرد( .)5درپی کشف هورمون لپتین در سال ،1335 پیشرفتهای فراوانی در زمینه تحقیقات بر روی چاقی صورت گرفته است. لپتین هورمون پروتئینی است که بهوسیله ژن obتولید میشود، این هورمون دارای 123اسیدآمینه و وزن مولکولی 11کیلودالتون میباشد. همچنین این هورمون که بهطور عمده از بافت چربی ترشح میشود، نقش مهمی در تنظیم وزن و هموستاز انرژی در بدن دارد. لپتین پس از تولید در بافت چربی، وارد جریان خون شده و توسط ناقلهایی که در سد خونی- مغزی وجود دارند به دستگاه عصبی مرکزی وارد و با مهار سنتز نوروپپتیدهایی از جمله نوروپپتید yعامل افزایش اشتها، سبب کاهش اشتها میشودعوامل مختلفی می تواند روی ترشح آدیپوکین ها، تاثیر گذار باشد که از جمله می توان به فعالیت ورزشی اشاره کرد. فعالیت ورزشی نیز بسته به شدت و مدت آن به شکل های مختلف می تواند تاثیر گذار باشد( .)7با توجه به اهمیت این هورمون به عنوان عوامل احتمالی در پیشگیری و یا هشدار دهنده بیماری، فرایندهای متابولیکی و عملکردهای دستگاههای مختلف بدن، محدود بودن تعداد تحقیقات و نتایج متناقض تحقیقات انجام شده در این زمینه به نظر میرسد انجام تحقیق حاضر ضروری می باشد. بنابراین هدف از تحقیق حاضر تاثیر 12هفته تمرین مقاومتی بر سطوح آپلین در زنان چاق بارور بود. روش شناسی: مطالعه ی حاضر از نوع نیمه تجربی بوده جامعهی آماری در این تحقیق زنان چاق در سن بارور با محدودهی سنی 35-25سال بود. از بین این افراد 30نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه 15نفره کنترل و تمرینی قرار گرفتند. پروتکل تمرینی شامل 12هفته تمرین منقاومتی با وزنه و وزن بدن خود افراد ، هر هفته 3جلسه و هر جلسه 60دقیقه اجرا شد. قبل و پس از 12هفته تمرین 5میلی لیتر خون از سیاه رگ بازویی آزمودنی ها، در زمان 8ساعت ناشتایی خونگیری شد و به وسیله ی سانتریفیوژ سرم آنها جدا گردید. فاکتور آپلین به وسیله کیت cristal day biotech made in chinaبه روش الایزا اندازهگیری شد. دادهها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار spssنسخه 20و با استفاده از روش های آماری tوابسته و مستقل آنالیز شد. سطح معنی داری نیز کمتر از 0/05در نظر گرفته شد. یافته ها: در ابتدا با استفاده از آزمون تی تست مستقل مشخص گردید که تفاوت معنی داری بین پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه آزمایش وجود ندارد. مشخص گردید که به دنبال 12هفته تمرین مقاومتی در سطح پس آزمون آپلین در گروه تمرین افزایش معنی داری نشان داد
