سولماز بابائی بناب

هدف: دیابت نوع 2 با افزایش سطح فاکتورهای التهابی سیستمیک همراه است که موجب اختلال در عملکرد انسولین میشود بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین تناوبی با شدت متوسط بر در زنان چاق مبتلا به دیابت نوع 2 بود. روش شناسی: WISP- سطح سرمی دی پپتیدیل پپتیداز 4 و 1 پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعهی آماری شامل 44 زن 42 و میانگین شاخص تود /2±1/ چاق مبتلا به دیابت نوع 2 با میانگین سنی 22 24 کیلوگرم بر متر مربع بودند. آزمودنیها به طور تصادفی در دو گروه 24 نفری تجربی /1±4/ ه بدنی 44 و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی، تمرینات تناوبی با شدت متوسط را با شدت 04 درصد ضربان قلب ذخیره و به مدت 12 هفته، هفتهای سه جلسه 04 دقیقهای انجام دادند. قبل و بعد از تمرین شاخصهای ترکیببدنی و بیوشیمیایی سنجش شدند. از تحلیل واریانس دو طرفه و تی زوجی برای تحلیل دادهها DPP- استفاده شد. یافتهها: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تفاوت معنیداری در سطوح سرمی 4 بین گروه )p=4/ و شاخص توده بوده ) 441 )p=4/ وزن بدن ) 441 ،)p=4/441( WISP- و 1 )p=4/441( تجربی در مقایسه با گروه کنترل وجود داشت. همچنین 21 هفته تمرین تناوبی با شدت متوسط منجر و شاخص توده )p=4/ وزن بدن ) 441 ،)p=4/441( WISP- و 1 )p=4/441 ( DPP- به کاهش معنیدار 4 در پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون میگردد. علاوه بر این ارتباط معنیداری بین )p=4/ بدنی ) 441 بعد از 12 هفته تمرینات تناوبی با شدت متوسط وجود داشت WISP- و 1 DPP- تغییرات غلظت 4 نتیجهگیری: به نظر میرسد انجام تمرینات تناوبی با شدت متوسط با تعدیل سایتوکینهای .)p=4/441( تاثیر معناداری بر عوامل موثر در بهبود شرایط بیماری دیابت WISP- و 1 DPP- پیش التهابی از جمله 4 نوع 2 دارد.