سمیرا خدایاری

یکی از مهمترین آفات محصولات کشاورزی و به خصوص ،Tetranychus urticae (Acari: Tetranychidae) ، کنه تارتن دولکهای لوبیا در ایران و سایر نقاط جهان به شمار می رود. عوامل زیادی در تبدیل شدن این کنه به آفت مؤثر هستند که از جمله آنها می توان شرایط گیاه میزبان را نام برد. تغییرات اقلیمی و گرم شدن تدریجی کره زمین در درجه اول گیاهان و در درجه بعدی گیاهخواران را تحت تاثیر قرار می دهند. از آنجا که گیاه میزبان در طبیعت همواره در شرایط بهینه به سر نمیبرد گاهی ممکن است در معرض تنشهایی همچون شوری و یا خشکی قرار گیرد. شوری یکی از مهمترین عوامل تنشزای غیر زنده است که اثر آن روی گیاهان و گیاهخواران به خوبی بررسی نشده است. کمبود آب نیز یکی از اصلی ترین عوامل محدود کننده رشد و باروری گیاهان به ویژه در مناطق خشک است. در این تحقیق اثر اعمال دو غلظت شوری (غلظت شوری 50 و 100 میلی مولار) و شرایط خشکی (آبیاری هر هفت روز یک بار) بر گیاه میزبان (لوبیا سبز رقم ارس) روی پارامترهای رشد جمعیت کنه تارتن دولکهای بررسی شد و نتایج آن با پارامترهای رشد جمعیت کنه های 25 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 60 درصد) نگهداری شده بودند، مورد ± پرورش یافته روی گیاهان شاهد که در شرایط بهینه (دمای 2 مقایسه قرار گرفت. آنالیز داده ها بر اساس نظریه جدول زندگی سنی–مرحلهای دو جنسی زیستی انجام شد و پارامترهای جدول زندگی به (R 1/300 بر روز، نرخ خالص افزایش جمعیت ( 0 (λ) 0/263 بر روز، نرخ متناهی افزایش جمعیت (r) صورت نرخ ذاتی افزایش جمعیت 14/74 روز برای کنه تارتن دولکه ای روی گیاهان شاهد به دست آمد. تیمارهای خشکی و (T) 48/42 فرد و مدت زمان یک نسل شوری سطح 50 میلیمولار سبب کاهش نرخ ذاتی افزایش جمعیت و نرخ متناهی افزایش جمعیت کنه تارتن دولکهای شدند ولی این کاهش معنی دار نبود؛ ولی تیمار شوری سطح 100 میلیمولار این پارامترها را به طور معنی داری کاهش داد. سایر پارامترهای اشاره شده در فوق نیز در مقایسه با تیمار شاهد کاهش معنیداری را داشتند.