شناسایی مناطق مناسب به منظور کشت محصول برای کشاورزی پایدار و حفاظت از منابع خاک و آب بسیار مهم است. در این تحقیق، شاخص تناسب اقلیمی برای چهار گونه از گیاهان دارویی کور، گل محمدی، سرخارگل و اسطوخودوس با استفاده از مجموعه دادههای اقلیمی شامل بارش متوسط سالانه و دمای دوره رشد برگرفته از ماهوارههای CHIRPS و ERA5 محاسبه شده است. نیازهای اقلیمی مذکور برای گیاهان مورد مطالعه از توصیههای نشریههای جهاد کشاورزی استخراج شده و برای محاسبه شاخص تناسب اقلیمی نیز از روش خوشهبندی فازی استفاده شده است. بررسیهای نشان داد که کور و گل محمدی سازگاری اقلیمی بیش از 75 درصد در نیمه شرقی حوضه آبریز دارند. بر اساس نتایج بدست آمده از تناسب اقلیمی سرخارگل و اسطوخودوس نیز مشاهده گردید که در بخشهایی از نیمه شرقی و غربی محدوده مورد مطالعه، شاخص تناسب اقلیمی بین 50 تا 75 درصد میباشد. توجه به این نکته ضروری است که روش پیشنهادی با کاهش وابستگی به نظرات کارشناسی و کمیسازی عدم قطعیت، دیدگاه عمیقتری نسبت به نتایج ارائه میدهد. همچنین نسبت سودآوری مربوط به گیاهان دارویی برای اسطوخودوس در سال چهارم 6/12، سرخارگل از سال دوم به بعد 3/5، گل محمدی در سال چهارم 6/1 و در سال هشتم 4/4 تخمین زده شده است. بنابراین در حالت کلی کشت گیاهان دارویی با توجه به دارا بودن نسبت سود به هزینه بالا و نیاز آبی کم پتانسیل بالایی برای سرمایهگذاری در منطقه دارند.
