مطابق نظر علامه محمدتقی جعفری، اخلاق زیرمجموعه فقه محسوب می شود؛ چرا که علامه جعفری دایره فعالیت فقه اسلامی را شامل تبیین حقوق، احکام و تکالیف انسان ها در خصوص نیازهای واقعی و اصیل آن ها (نیازهای ثابت و متغیر) و نه نیازهای ساختگی و در ارتباط های چهارگانه از جهت بایستگی ها و شایستگی ها و مباحات آن ها بیان نموده است. تکالیف انسان در ارتباطات چهارگانه از جهت بایستگی ها و شایستگی ها موضوع اخلاق نیز محسوب می شود. علاوه بر این در دیدگاه علامه جعفری تعارض و تناقضی میان فقه و اخلاق نیست؛ چرا که هم فقه و هم اخلاق در جهت رسیدن انسان به حیات معقول و طیبه معنا پیدامی کند؛ حیات آگاهانه ای که در جهت رسیدن انسان به هدف اعلای زندگی و شرکت در آهنگِ کلّیِ هستیِ وابسته به کمالِ برین است.
