بیتردید از سازههای مهم و اساسی در انتقال مفاهیم دینی، کلامی و فلسفی بکارگیری متدها و روشهایی است که با رویکرد نو و جدید عرضه گردد. در این راستا مطالعات بین رشتهای و میان رشتهای میتواند در حوزههای مختلف علوم، در عرصه نوآوریها برای مخاطبان و اهل معرفت با تنوع و دقت و سنجه بیشتر مورد پذیرش واقع شود. چنان که میدانیم منطق جدید یا نمادین یکی از روشهایی است که توانست زبان کیفی را به زبان کمی نزدیک کرده و کجتابیهای زبان طبیعی را حل کند. با عنایت به نکته مذکور، در مقاله حاضر سعی کردهایم با رویکرد منطقی به تحلیل آیه 22سوره انبیاء در باب وحدانیت خداوند (علاوه بر فصاحت و بلاغت آیه که خود بیانگر سنجه منطقی است) پرداخته و محذورات عقلی و منطقی فرض تعدد خدایان با رویکرد منطقی و کلامی تبیین و مطلوب آیه (وحدانیت خداوند) با عنایت به تحلیل محتوایی و تحلیل ساختاری آن که با صورت برهان خلف بوده (و ناارزی بودن دو گزاره را نشان میدهد) و بر اساس اصل تناقض) (B& Bمیباشد، اشاره گردد
