علامه حسن زاده آملی تربیت نفس را بهترین و صالح ترین امر برای هر انسانی معرفی نموده و معتقد است تزکیه یا تأدیب و تربیت به این معناست که نفوس انسانی از رذایل اخلاقی و اجتماع بشری از فواحش اعمال تطهیر شود. از نظر علامه حسن زاده یکی از راه های تهذیب و تربیت نفس این است که صفات و افعال ناپسند و ناشایستی که در مردمان میبینی را از خود دور سازی. راه دیگر این است که از افراد شایسته، یاد بگیری و مطابق آن شایسته رفتار کنی. علامه حسن زاده حتی در مقام تبیین دین بیان میکند که دین همان تربیت و ادب است و هدف شریعت را ریاضت نفوس بیان نموده است. این امر اهمیت تربیت را در زندگی انسانها بیان میکند.
