سید بهمن موسوی

پسروی سواحل دریاچه ارومیه منجر به برجای ماندن پهنه وسیعی از اراضی با استعداد فرسایش پذیری بادی بالا در برخی نقاط شده است. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی روش های مختلف استفاده از سدیم آلژینات در ایجاد سله سطح و پایدارسازی کانون گردوغبار در جنوب شرق پلایای دریاچه ارومیه بود. نمونه خاک از اراضی مستعد فرسایش بادی در مجاورت روستای آخوندقشلاق در نزدیکی شهر بناب تهیه گردید. سپس سطوح مختلف سدیم آلژینات (صفر، 5/0، 1 و 2 %) با سه روش اسپری خشک (DSp)، اسپری مرطوب (WSp) و مخلوط با خاک و فشرده سازی (MC) تهیه و با سه تکرار اعمال شدند. نتایج نشان داد که هر دو روش DSp و WSp منجر به توسعه سله های با میانگین ضخامت و مقاومت فشاری به ترتیب 2/1 و 6/1 سانتی متر و 8/255 و 2/377 کیلوپاسکال شدند که نسبت به شاهد افزایش معناداری داشتند. با این حال روش MC، با میانگین ضخامت و مقاومت فشاری 47/1 و 1/8321 کیلوپاسکل، کارایی بیشتری در افزایش مقاومت خاک به فرسایش بادی نشان داد. براساس نتایج مطالعه تونل باد، در حضور سدیم آلژینات، میزان هدر رفت خاک از 3/47 % در تیمار شاهد به 4/6 % در تیمار 1 % سدیم آلژینات کاهش یافت.