تابعیت عبارت است از رابطه سیاسی، معنوی و حقوقی که شخص را به دولت معینی مرتبط می سازد. بر اساس اصول کلی حاکم بر تابعیت در جهان، هر فردی باید دارای تابعیت باشد؛ از طرفی بنابر مقدمه قرارداد 1930 لاهه، بهتر است که هر فردی تنها دارای یک تابعیت باشد و نباید بیش از یک تابعیت تحت عنوان تابعیت مضاعف داشته باشد. با توجه به ماده (989) ق.م و اصل (41) و (42) قانون اساسی، در قوانین ایران تابعیت مضاعف پذیرفته نشده است. طبق «قانون تعیین تکلیف تابعیت فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی با مردان خارجی» مصوب 1385 در زمینه تابعیت فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی با مردان خارجی، این فرزندان بعد از 18 سال با در نظر گرفتن شرایطی می توانستند تقاضای تابعیت کنند که موجبات مشکلات بسیاری بود. لذا در جهت حمایت از افراد موضوع ماده واحده یاد شده، لایحه ای در تاریخ 29/8/97 برای طی تشریفات قانونی تقدیم شده است که جایگزین ماده واحده قانون تعیین تکلیف تابعیت فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی با مردان خارجی مصوب 1385 و تبصره های آن می شود تا بتواند مشکلات این زنان و فرزندانشان را حل کند.
