زمینه و هدف: شبکه های اجتماعی آنلاین بستری بی نظیر برای ارتباطات دوسویه و تعاملات مجازی فراهم آورده است. در کنار مزایا و تسهیلاتی که به واسطه این شبکه های اجتماعی فراهم شده است، نباید از نیمه تاریک آن، یعنی سیاهه جرائم در این محیط غافل شد. بنا بر آمار و اطلاعات موجود نه تنها زنان بزرگ ترین بزه دیده جرائم در شبکه های اجتماعی هستند، بلکه آسیب پذیری و صدمات ناشی از بزه دیدگی زنان در شبکه های اجتماعی بیش از آسیب پذیری مردان است. روش: نوشتار حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای، متکفل شناسایی مصادیق خشونت علیه زنان در شبکه های اجتماعیِ بر خط و آثار آن بر ایشان و تبیین برخی راهبردهای پاسخ دهی به مسأله است. ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است. یافته ها: یافته های این پژوهش گویای این مطلب است که کاربران زن شبکه های اجتماعی که مورد بزه واقع می شوند ممکن است دچار صدمات روحی ـ روانی جبران ناپذیری شوند تا آنجا که به مرگ یا خودکشی آن ها بینجامد. نتیجه گیری: نتیجه به دست آمده از مقاله، آن است که برای مقابله کارآمد در مقابل خشونت علیه زنان در شبکه های اجتماعی اهتمام به پیشگیری از رهگذر آگاهی بخشی به بزه دیدگان، تشدید مجازات و افتراقی سازی مبتنی بر جنسیت و توجه به خواست بزه دیده و نیاز بزه کار در پارادایم عدالت ترمیمی ضروری است.
