شهریار دشتی

فراوانی و توزیع گونه های علف های هرز در سطح کشت زارها به دلیل نظام و الگوی کشت، نوع خاک، تامین رطوبت، منطقه و فصل متغیر است. تحقیق حاضر به منظور بررسی ارتباط میان تغییرات ارتفاع و بارش بر پراکنش علف های هرز مزارع نخود شهرستان مراغه در استان آذربایجان شرقی انجام گردید. بعد از ثبت موقعیت جغرافیائی هر مزرعه توسط GPS، نمونه-برداری از تعداد و درصد پوشش گونه های مختلف علف هرز موجود در کادرهای 5/0 متر × 5/0 متر به صورت سیستماتیک W انجام شد. در مجموع، 65 گونه علف هرز، از 21 تیره با استفاده از منابع معتبر شناسایی شدند. بررسی نشان داد علف هرز شنگ (Tragopogon graminifolius) پراکنش بیشتری در مناطق مرتفع دارد، در حالی که غازیاغی (Falcaria vulgaris) و گل گندم (Centaurea deperssa) در مناطق پست با بارش کمتر مشاهده شدند. درمقابل فرفیون (Euphorbia helioscopia L.) و بی تی راخ (Galium tricornutum) مناطق مرتفع و پرباران را ترجیح می دهند. گیاه تلخه (Acroptilon repens L.) بیشتر، در مناطقی مشاهده شد که سهم کمتری از نزولات داشت. در این میان ازمک (Lepidium draba L.)، تلخ بیان (Sophora alopecuroides L.) و سوزان چوپانی غده دار (Geranium tuberosum) در سراسر منطقه مورد مطالعه از پراکنش متوسطی برخوردار بودند. گیاه پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis L.) نیز نسبت به مقدار بارش بی تفاوت بود.