گلرنگ تنها گیاه روغنی است که بومی کشور ایران بوده و مقاوم به تنش شوری و خشکی می باشد. علی رغم اینکه یکی ازمحصولات عمده دانه های روغنی است، اطلاعات کمی در مورد تنوع ژنتیکی و روابط بین گونه های گلرنگ وجود دارد.مطالعه تنوع ژنتیکی اطلاعات با ارزشی را برای اصلاح گونه ها در اختیار اصلاح گران می گذارد. در تحقیق حاضر 46 ژنوتیپ بامنشا متفاوت، در یک کشت بهاره با 2 تکرار مورد بررسی قرار گرفته است. تعداد دانه چروکیده فرعی و اصلی و میزان خاربراکته بیشترین ضریب تغییرات را داشته و ارتفاع بوته دارای کمترین ضریب تغییرات بود. در تحلیل عاملی مقدار ویژه 4 عاملبزرگتر از 1 شد و نشان داد که صفات تعداد دانه چروکیده در طبق ها، تعداد شاخه های فرعی و تعداد و وزن دانه طبق اصلی ازمهم ترین صفات موثر بر عملکرد دانه می باشند.
