یوسف نصیری

به منظور بررسی تأثیر روش های مختلف کاربرد آهن و روی بر ویژگی های مورفولوژیکی و عملکرد بابونه آلمانی 62 انجام شد. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی برا 6946 آزمایشی در گلخانه پژوهشی دانشگاه تبریز در سال T تیمار و سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل T : شاهد (عدم مصرف کود)، 1 میلیگرم سولفات 90: مصرف 2 T آهن در کیلوگرم خاک، T میلیگرم سولفات روی در کیلوگرم خاک، 22: مصرف 3 4 :T 2+T 3 ،T :محلول 5 پاشی T گرم در لیتر)، 9/5سولفات آهن ( : محلول 6 T گرم در لیتر)، 7 پاشی سولفات آهن ( :محلول 7 پاشی سولفات روی T گرم در لیتر)، 2/5( : محلول 8 T گرم در لیتر)، 5 پاشی سولفات روی ( و T6+T7 :T11 ،T5+T8 :T10 ،T5+T7 : 9 T12 :T8+T تعداد ساقه ، بودند. نتایج نشان داد اثر تیمارهای مختلف کودی بر قطر گل 6 های فرعی، وزن خشک ریشه درصد و عملکرد اسانس در سطح احتمال یک درصد و بر قطر ساقه در سطح احتمال ، عملکرد خشک گل ، و ساقه میلی7/15( پنج درصد معنی دار شد. بیشترین قطر گل متر) در تیمار ترکیبی محلول گرم در 7 پاشی سولفات آهن گرم در لیتر مشاهده شد. تیمار مصرف خاکی سولفات آهن + سولفات روی بیشترین تعداد 2/5 لیتر +سولفات روی ساقه قطر ساقه و عملکرد گل را بدون تفاوت معنی دار برا تیمار ترکیبی ، های فرعی، وزن خشک ریشه و ساقه محلول گرم در لیتر به خود اختصاص داد و کمترین مقدار صفات 5 گرم در لیتر + سولفات روی 7 پاشی سولفات آهن T و T4 مذکور هم در تیمار شاهد مشاهده شد. بیشترین درصد و عملکرد اسانس از تیمارهای به 12 دست آمد. به طور کلی نتایج نشان داد که مصرف خاکی یا محلول پاشی عناصر آهن و روی وقتی به مقدار کافی در خاک در دسترس نباشند می تواند در افزایش عملکرد کمی و کیفی بابونه مؤثر واقع گردد.