این پژوهش به منظور ارزیابی کاربرد عصاره جلبک دریایی بر بعضی صفات مورفولوژیکی و تولید اسانس نعناع فلفلی تحت کاربرد کودهای شیمیایی و آلی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه در سال 1399 اجرا شد. فاکتور اول شامل کاربرد کود شیمیایی و ورمی کمپوست و فاکتور دوم کاربرد عصاره جلبک دریایی در 6 سطح شامل 1- شاهد، 2- مصرف خاکی در مرحله کاشت، 3- مصرف خاکی در مرحله رویشی، 4- محلول پاشی در مرحله رویشی ، 5- مصرف خاکی در مرحله زایشی و 6- محلول پاشی در مرحله زایشی بود. نتایج نشان داد که کاربرد ورمی کمپوست نسبت به کود شیمیایی وزن خشک گل آذین در بوته، طول گل آذین و عملکرد اسانس را نسبت به کاربرد کود شیمیایی افزایش داد. بر اساس نتایج مقایسه میانگین ها، تمامی سطوح کاربرد عصاره جلبک دریایی به غیر از مصرف خاکی در مرحله رویشی در ارتفاع بوته، اثر افزایشی نسبت به شاهد در صفات مورد ارزیابی داشتند. بیشترین عملکرد اسانس (07/8 گرم در متر مربع) با کاربرد مصرف خاکی عصاره جلبک دریایی در مرحله زایشی تحت کاربرد ورمی کمپوست به دست آمد که نسبت به شاهد در تیمار ورمی کمپوست، 6/45 درصد و در تیمار کود شیمیایی، 6/71 درصد افزایش نشان داد. به طورکلی از نتایج این پژوهش نتیجه می گیریم که کاربرد عصاره جلبک دریایی به صورت محلول پاشی و یا مصرف خاکی همراه با کاربرد کودهای آلی از جمله ورمی کمپوست در نعناع فلفلی می تواند باعث بهبود صفات موفولوژیکی و افزایش تولید اسانس گیاه خواهد شد.
