یوسف نصیری

به منظور بررسی کنترل علف های هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد محصول در کشت مخلوط گشنیز و شنبلیله آزمایشی در قالب اسپیلت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 97-96 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مشگین شهر اجرا شد. عامل اصلی کنترل و عدم کنترل علف های هرز و عامل دوم کشت مخلوط در هفت سطح 1- کشت خالص گشنیز، 2- کشت خالص شنبلیله، کشت مخلوط 1:1 گشنیز و شنبلیله با فاصله بذور روی ردیف شنبلیله به ترتیب شامل 3- 5/7 سانتی متر (A)، 4- 10 سانتی متر (B)، 5- 5/12 سانتی متر (C)، 6- 15 سانتی متر (D) و 7- 5/17 سانتی متر (E) بودند. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، اثر علف هرز بر تمامی صفات مورد مطالعه گشنیز و شنبلیله به جز شاخص برداشت دانه در هردو گیاه و ارتفاع بوته، وزن هزاردانه و عملکرد بیولوژیکی در شنبلیله معنی دار بود. مقایسه میانگین ها نشان داد که صفات مورد بررسی در گشنیز و شنبلیله با کنترل علف هرز نسبت به عدم کنترل مقادیر بیشتری را نشان دادند. در گشنیز اثر کشت مخلوط بر تمامی صفات به غیر از ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد ساقه فرعی و عملکرد اسانس معنی دار شد و اثر متقابل علف هرز و کشت مخلوط بر ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد چتر در بوته و عملکرد دانه معنی دار شد. در مورد شنبلیله اثر کشت مخلوط بر تعداد ساقه های فرعی و گلدار، وزن خشک تک بوته، تعداد نیام های پر، وزن خشک نیام ها در بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی و شاخص برداشت دانه معنی دار شد. براساس نتایج مقایسه میانگین ها ، بیشترین تعداد ساقه فرعی گلدار گشنیز در تیمارهای مخلوط C، وزن خشک تک بوته و درصد اسانس در مخلوط هایE و D، وزن خشک چتر در بوته و تعداد دانه در چتر در همه تیمارهای مخلوط، عملکرد بیولوژیکی در کشت خالص، وزن هزاردانه در مخلوط A و شاخص برداشت دانه در تیمارهای E، D و C به دست آمد. براساس نتایج مقایسه میانگین ها بیشترین تعداد چتر در بوته گشنیز (1/11 عدد) در مخلوط B با کنترل علف هرز و عملکرد دانه (7/660 کیلوگرم در هکتار) در کشت های خالص با کنترل علف هرز به دست آمد. در شنبلیله نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که تعداد ساقه های فرعی در مخلوط های D، C و E، وزن خشک تک بوته در E، تعداد نیام های پر در E و D، وزن خشک نیام ها در بوته در مخلوط E، عملکرد دانه در کشت خالص و شاخص برداشت دانه در کشت خالص و A ب