یوسف نصیری

بهمنظور ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد گشنیز در کشت مخلوط با شنبلیله و کنترل علف های هرز آزمایشی در قالب اسپیلتپالت بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1397 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مشگینشهر اجرا شد. عامل اصلی کنترل و عدم کنترل علفهای هرز و عامل فرعی کشت مخلوط در هفت سطح کشت خالص گشنیز، کشت خالص شنبلیله، کشت مخلوط 1:1 گشنیز و شنبلیله با فواصل بذور روی ردیف شنبلیله شامل ،7/5 ،10 ،12/5 15 و 17/5 سانتیمتر بودند. نتایج نشان داد که صفات مورد بررسی در گشنیز با کنترل علفهای هرز نسبت به عدم کنترل مقادیر بیشتری را نشان دادند. اثر کشت مخلوط بر تمامی صفات گشنیز معنیدار شد و اثر متقابل علفهرز و کشت مخلوط بر تعداد چتر در بوته و عملکرد دانه معنیدار شد. براساس نتایج مقایسه میانگینها، وزن خشک چتر در بوته و تعداد دانه در چتر در همه تیمارهای مخلوط بیشترین مقدار را داشتند. بیشترین تعداد چتر در بوته گشنیز )11/1 چتر( در مخلوط 10 سانتیمتر فاصله بذور شنبلیله با کنترل علف هرز و بیشترین عملکرد دانه )660/7 کیلوگرم در هکتار( درکشتهای خالص با کنترل علفهرز بهدست آمد. نسبت برابری زمین کل )LER )بر اساس عملکرد دانه در همه تیمارهای مخلوط بزرگتر از یک بود که بیانگر برتری کشت مخلوط نسبت به تککشتی هر یک از دو گیاه در تیمارهای مورد بررسی بود. LER در فاصلههای کشت 7/5 و 10 سانتیمتری شنبلیله در شرایط کنترل و عدم کنترل علف هرز در مقایسه با سایر تیمارهای مخلوط بیشتر بود. در مجموع نتایج نشان داد که حضور علفهای هرز در مزرعه گشنیز باعث کاهش عملکرد میشود. در شرایط کشت مخلوط گشنیز با شنبلیله عالوه بر اینکه مشکل علفهای هرز کاهش مییابد عملکرد محصول بر مبنای نسبت برابری زمین نیز افزایش می یابد.