زانیار ابراهیمی

در این مطالعه ما در پی بررسی رابطه دوره تناوب-درخشندگی برای ستارگان دلتا اسکوتی، با استفاده از اختلاف منظرهای گزارش شده از دومین انتشار داده گایا هستیم. یک نمونه 228تایی از دلتا اسکوتی های از زمین رصد شده مربوط به فهرست رودریگز و همکارانش و دیگری شامل 1124دلتا اسکوتی رصد شده از ماموریت 4ساله کپلر، در نظر گرفته شدند. برای هر ستاره دوره تناوب غالب تپش های ستاره ای در نظر گرفته شد و سپس با استفاده از اختلاف منظرهای گایا و تصحیحات خاموشی میان ستاره ای، قدر مطلق تعیین گردید. با رسم رابطه دوره تناوب-درخشندگی، مشاهده می شود که بسیاری از ستارگان در طول رگه ای که مربوط به تپش های شعاعی پایه است قرار می گیرند که آنرا رگه پایه می نامیم. در حالیکه بقیه ستارگان در هماهنگ های بالاتر با دوره تناوب های کوتاهتر تپش می کنند. این ستارگان تمایل به دماهای بالاتر دارند که با محاسبات نظری نیز تطابق دارد. به طور شگفت آوری ما توده ای از این ستارگان را در طول رگه ای موازی با رگه ی پایه و با نسبت دوره تناوبی نصف رگه پایه مشاهده می کنیم. ما پیشنهاد می کنیم که این رگه ممکن است در اثر تشدید 2:1بین هماهنگ بالای سوم و چهارم و مد شعاعی پایه ایجاد شده باشد. در ادامه به رصد ستاره دلتا اسکوتی دامنه بلند V367 Cam در شب های 22و 23اکتبر و 4نوامبر ،2016در دو فیلتر Vو Rجانسون پرداختیم. با استفاده از بیشینه های رصد شده از این مطالعه و بیشینه های به دست آمده از مطالعات پیشین این ستاره، یک افمری جدید ارائه گردید. تحلیل فوریه منحنی های نوری بسامد اصلی ) ݂f = 8 /22425 (c/dو دومین هماهنگ آن را به شکل ) 2݂f = 16/4062 (c/dتعیین کرد. ثابت تپش این ستاره با استفاده از ویژگی های فیزیکی ستاره مقدار Q = 0/03814 ± 0/00409محاسبه شده که نشان می دهد که این ستاره در مد شعاعی پایه خود در حال تپیدن است.