مشاهدات اخیر حکایت از این موضوع دارد که ستارگان در محیط هایی متولد می شوند که ابرهای مولکولی در آن نواحی ساختار های رشته‌ای دارند. هدف این کار بررسی رفتار دینامیکی انتشار دوقطبه در طول فروپاشی گرانشی یک ابر مولکولی رشته‌ای است که در معرض سرد شدن تابشی، قرار دارد. به عبارت دیگر، ابر در حضور اثر انتشار دوقطبه در حالی که توسط تابش سرد می شود، دچار فروپاشی می شود. با توجه به مشاهدات رصدی از تابش مونو اکسید کربن، نرخ خنک کنندگی ابر به عنوان تابعی از چگالی و دما مقیاس بندی می شود. علاوه بر این، در حضور پخش اثر دوقطبه، ساختار میدان مغناطیسی سمتی تحت سلطه معادله القایی است. برای حل معادلات بدست آمده، از روش خود مشابه استفاده می شود. این مساله به دو پارامتر بسیار حساس است، یعنی ضریب پلی تروپیک و ضریب پخش دوقطبه. بر این اساس، مساله را در سه حالت ضریب پلی تروپیک در نظر می گیریم. ما انتظار داریم که وجود پخش اثر دوقطبه منجر به کاهش نسبت شار به جرم در نواحی بیرونی یک رشته خنک شونده تابشی شود. با این حال، دما برای مواردی که ضریب پلی تروپیک بزرگتر از 8/0 باشد، افزایش می‌یابد، افزایش بحرانی را تجربه کند که منجر به توقف فروپاشی خود مشابه در مناطق مرکزی ابر شود. نتایج به‌دست‌آمده می بایست در سازگاری با مطالعات قبلی در مورد سرعت تشکیل ستاره در مورد ضریب پلی تروپیک بزرگتر از 8/0 مطابقت دارد. در نهایت، بر اساس نتایج این مطالعه، می توان بین فروپاشی گرانشی گرم و سرد در یک رشته خنک کننده تابشی تمایز قائل شد.
