چکیده: شیوع آشفتگی زناشویی هم در مطالعات شیوع شناسی اجتماعی و هم در پژوهش های بالینی نشان داده شده است. هر چند مشکلات زناشویی جزء اختلالات روان پزشکی محسوب نمی شوند ولی ارتباط قوی آنها با بسیاری از اختلالات جسمی و روان شناختی از جمله افسردگی شناسایی شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوج درمانی یکپارچه نگر در در بهبود مشکلات روانشناختی زوجین افسرده است. در این راستا پس از ارجاع بیماران از طرف روانشناس و روان پزشک به درمانگر و احراز شرایط پژوهش نمونه مورد نظر (8 نفر) انتخاب می شوند درمان در 16 جلسه، بر روی آزمودنی ها اجرا می شود. آزمودنی ها در پایان درمان نیز آزمون های مرحله خط پایه را تکمیل می کنند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص معناداری بالینی برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از طرح های تجربی تک موردی ارایه شده است، استفاده میشود. نتایج نشان میدهد IBCT در درمان زوحین موثر است و درمان تغییرات معناداری در 3 زوج ایجاد کرد.
