هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سرسختی روانی و امیدواری با انگیزش تحصیلی دانش آموزان شهرستان مراغه انجام می باشد. این پژوهش از نوع هبستگی بوده و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان پسرانه پایه دوم متوسطه (دوره دوم) شهرستان مراغه (1100n=) در سال تحصیلی 95-94 بود که از بین آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای 250 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش ، پرسشنامه انگیزش تحصیلی والرند وهمکاران، پرسشنامه امیدواری اسنایدروپرسشنامه سرسختی روان شناختی اهواز مورد استفاده قرار گرفتند . برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون ، رگرسیون به روش همزمان ونرم افزار spss استفاده گردید . یافته ها نشان داد که بین سرسختی روانی و انگیزش درونی همبستگی مستقیم معناداروجود دارد .(05/0p< ) همچنین، بین سرسختی روانی و انگیزش بیرونی همبستگی معناداری وجود ندارد. (05/0p>) بین امیدواری و انگیزش درونی همبستگی مستقیم معنادار وجود داشته (01/0p<) و بین امیدواری و انگیزش بیرونی همبستگی غیرمستقیم معنادار وجود دارد. (01/0>p) متغیر امیدواری پیش بینی کننده انگیزش تحصیلی درونی می باشد. اما متغیر سرسختی روانی در پیش بینی انگیزش تحصیلی درونی سهم معناداری ندارد و متغیر امیدواری پیش بینی کننده انگیزش تحصیلی بیرونی می باشد. به طور کلی یافته های این پژوهش بیانگرارتباط دومتغیر امیدواری وسرسختی روان شناختی با انگیزه تحصیلی می باشد.پژوهشگر نتیجه گرفت که می توان انگزش تحصیلی دانش آموزان را بامتغیرهایی همچون امیدواری وسرسختی روانی افزایش داد.
