هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی فرا شناخت درمانی با درمان شناختی در کاهش نگرانی و افزایش خود کارآمدی معلمان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. این پژوهش از نوع مطالعه تک آزمودنی و نمونه گیری داوطلبانه بود. برای این کار 6 معلم شهر تبریز با تشخیص اختلال اضطراب فراگیر، بر اساس شدت اختلال (خفیف تر یا شدید) همتا شده به صورت تصادفی در دو گروه جای گرفتند. شرکت کنند گان در پژوهش به صورت غیر تصادفی )نمونه گیری هدفمند ( از هلال احمر تبریز انتخاب شدند . از مصاحبه ی ساختار یافته بر اساس ویرایش چهارم راهنمای آماری تشخیص اختلالات روانی و پرسشنامه ی نگرانی پنسیلوانیا و خودکار آمدی معلمان استفاده شد. درمان فردی فرا شناخت در 12 جلسه هفتگی و درمان شناختی12جلسه اجرا شد. پرسشنامه ها در خط پایه، انتهای درمان و پیگیری یک ماهه تکمیل شدند. برای تحلیل داده ها از شاخص درصد بهبودی استفاده گردید. یافته ها نشاندهنده اثربخشی هر دو درمان در شرکت کننده ها، با دامنه درصد های بهبودی متفاوت در هر فرد بود. میانگین درصد های بهبودی شرکت کننده ها برای هر دو درمان برای خود کارآمدی تفاوت معناداری نداشت. اما فرا شناخت درمانی در کاهش نگرانی بیشتر اثر بخش بود. درصد بهبودی همه شرکت کننده ها در دوره پیگیری ادامه یافت.
