درمان پذیرش و تعهد، اخیرا در درمان نوجوانان مورد توجه قرار گرفته است، هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر افسردگی دانش آموزان پسر دوره متوسطه دارای والدین با مشکل طلاق عاطفی بود. فرضیه های این پژوهش به صورت نمونه گیری هدفمند مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش در چارچوب طرح تجربی تک موردی با استفاده از طرح خطوط پایه چند گانه ی پلکانی طی 8 جلسه بر روی 2 دانش آموز شهر مراغه انجام شد. از پرسشنامه های افسردگی بک استفاده شد و درمان پذیرش و تعهد به صورت فردی اجرا شد. پرسشنامه ها در خط پایه، انتهای درمان و پیگیری یک و سه ماهه تکمیل شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل نموداری و ترسیمی و از شاخص درصد بهبودی استفاده شد. درمان پذیرش و تعهد به طور معنی داری موجب کاهش شدت افسردگی در مرحله پس از درمان و پیگیری شدند به عنوان نتیجه گیری می توان گفت درمان پذیرش و تعهد می تواند در کاهش افسردگی دانش آموزان دارای والدین با مشکل طلاق عاطفی تاثیر داشته باشد.
